Stanisław Wyspiański

Stanisław Wyspiański, polski malarz, witrażysta, dramaturg i architekt wnętrz urodził się 15 stycznia 1869 r. w Krakowie. Jako dziecko nie przejawiał szczególnych uzdolnień artystycznych. Jego talenty ujawniły się dopiero w 1896 r., kiedy zapisał się do Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie. Szkołą kierował wówczas Jan Matejko (twórca takich obrazów jak „Stańczyk” czy „Rejtan”), który docenił kunszt Wyspiańskiego i zaproponował mu współtworzenie polichromii w Kościele Mariackim. Mimo tak wielkiego wyróżnienia ze strony mistrza, Wyspiański długo nie mógł zaistnieć jako poważany artysta. Nawet podziwiany przez Wyspiańskiego francuski malarz Paul Gauguin stwierdził dysharmonię i zbytnią dowolność w kolorystyce dzieł polskiego artysty. Niezrażony niepowodzeniami tworzył nie tylko malarstwo symbolistyczne, ale tworzył na wielu płaszczyznach artystycznych. Wykonywał witraże i polichromie do obiektów sakralnych m.in. do katedry we Lwowie i kościoła Franciszkanów w Krakowie. Projektował meble i elementy użytkowe gospodarstwa domowego np. żyrandole. Tworzył również sztuki dramatyczne. Dzieła Wyspiańskiego nacechowane były motywami patriotycznymi z przewodnim tematem walki narodowo-wyzwoleńczej. Często nawiązywał do mitologii i sztuki klasycznej. Czerpał z tradycji modernistycznych i symbolistycznych. Korzystał również z motywów zaczerpniętych wprost z natury takich jak liście i kwiaty.