Jeden z bardziej znanych polskich malarzy H. Siemiradzki

Henryk Hektor Siemiradzki to jeden bardziej znanych polskich malarzy. Urodził się 24 października 1843 roku w Nowobiełogrodzie, zmarł 23 sierpnia 1902 roku w Strzałkowie. Zaliczany do grona przedstawicieli polskiego akademizmu. Niezwykle szanowany i ceniony za życia artysta. Na początku XX wieku, kiedy akademizm został wyparty przez malarstwo secesyjne, sztuka Siemiradzkiego została zapomniana.

Henryk Siemiradzki nie od zawsze zajmował się sztuką. Zgodnie z wolą ojca studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Charkowskiego. Dopiero po uzyskaniu tytułu zdecydował się zdawać do Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Jego talent szybko został zauważony. Doświadczenie Siemiradzki zdobywał w trakcie podróży, m.in. do Krakowa i Monachium, gdzie spotykał się z innymi artystami. Ostatecznie osiedlił się w Rzymie. W 1873 roku wziął ślub z Marią Pruszyńską, swoją kuzynką. Doczekali się czwórki potomstwa. Rodzina latem wypoczywała w dworku w Strzałkowie k. Radomska. Tam też malarz zmarł po ciężkiej chorobie (rak języka) w wieku 59 lat. Nie udało mu się dokończyć ostatniego obrazu – „Chrystus i Dzieci”.