Marcello Bacciarelli (ur. 6 lutego 1731r.
w Rzymie, zm. 5 stycznia 1818r. w Warszawie) był jednym
z włoskich przedstawicieli malarstwa baroku. Zasłynął na dworze króla
Stanisława Augusta w Warszawie, w którym działał od 1766 r.
i gdzie kierował sprawami związanymi ze sztuką, od wystroju wnętrz
pałaców królewskich (Łazienki, Zamek Królewski w Warszawie, Zamek
Ujazdowski) po zaopatrywanie galerii królewskiej w cenne dzieła oraz
kierowanie Malarnią, szkołą artystyczną, której był założycielem. Malarnia
królewska, znajdująca się na Zamku była uczelnią o charakterze prywatnym.
Jednocześnie stanowiła pierwszą zawodową szkołę, skierowaną do plastyków
w Polsce. Kształcąc młodych artystów, pełniła również rolę pracowni
usługowej dla monarchy. Większość najcenniejszych obrazów Marcello
Bacciarellego stanowią portrety króla i magnaterii, między innymi
marszałka w. kor. Stanisława Lubomirskiego, biskupa Kajetana Sołtyka, czy dam
związanych z dworem, Anny Teofilii Potockiej, Heleny Radziwiłłowej, Katarzyny
Thomatis, Anny Doroty Biron i innych, razem około 200 dzieł. Samych
portretów Stanisława Augusta stworzył około 30. Cechują się przede wszystkim
elegancją i kameralnym wyrazem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz